Anders meten thuis

Anders meten thuis

Een nieuwe methode om de kwaliteit van zorg thuis vanuit het perspectief van de cliënt te meten. Dat is het resultaat van het onderzoek Anders meten thuis.

Kwaliteit van zorg

De zorg die verpleegkundigen en verzorgenden thuis bieden, werd lange tijd uitgedrukt in cijfermatige scores. Een voorbeeld is de NPS (Net Promoter Score) die klantloyaliteit meet. Deze cijfers geven geen compleet beeld van de ervaring van cliënten. Hierbij gaat het vaak om vragen als: welk punt geeft u de geboden zorg en zou u deze zorg aan iemand anders aanbevelen? Bovendien gaat het om gegevens die op het niveau van de organisatie of het wijkteam worden gebruikt en niet kunnen worden teruggekoppeld naar medewerkers om de zorg voor individuele cliënten te verbeteren. Zorgorganisaties geven aan dat zij behoefte hebben aan een nieuw instrument dat de kwaliteit van zorg meet vanuit het perspectief van de cliënt. En dat naast andere, gangbare instrumenten ingezet kan worden.

Behoeftepeiling

Het onderzoek ging van start met een behoeftepeiling om antwoord te krijgen op de vraag: wat is nodig om een goed inzicht te krijgen in de kwaliteit van zorg die cliënten ervaren? Hiervoor werden gesprekken gevoerd met cliënten, mantelzorgers, zorgverleners en beleidsmedewerkers van de thuiszorg. Zo werd duidelijk dat een instrument niet alleen de ervaren kwaliteit van zorg moet meten, maar ook handvatten moet bieden om die te verbeteren.

Kwaliteit van zorg

Tijdens gesprekken met cliënten, mantelzorgers en zorgverleners is inzicht verkregen in welke onderwerpen een rol spelen in het bepalen van de ervaren kwaliteit van de thuiszorg. Op basis hiervan zijn vier thema’s vastgelegd waar het instrument zich op moet richten:

• Persoonlijke behoeftes en verwachtingen van zorg
• Ervaringen met zorg
• Omgang met de zorgverlener
• Uitkomsten van de zorg

Voorafgaand aan het ontwikkelen van een instrument op basis van deze thema’s, werd eerst geïnventariseerd welke instrumenten er al zijn. Deze zoektocht leverde geen één-op-één toepasbaar instrument op. Wel werden sommige succesvolle en passende elementen meegenomen in de verdere ontwikkeling. Dit gebeurde fasegewijs in nauwe samenwerking met cliënten, mantelzorgers en zorgverleners.

Gesprekskaarten

Het resultaat is een gestructureerde gespreksmethodiek die visueel wordt ondersteund door vier gesprekskaarten, waaruit de gesprekspartner een keuze maakt. Hiermee gaat de wijkverpleegkundige het gesprek aan met de cliënt, mantelzorger en de betrokken zorgverlener om op die manier inzicht te krijgen in de ervaren kwaliteit van zorg.

Inmiddels zijn de gesprekskaarten drie maanden lang door twee wijkverpleegkundigen in de regio Maastricht/Heuvelland getest. Zij werden eerst getraind in het gebruik ervan.

Resultaat

Deelnemers en de wijkverpleegkundigen ervoeren de gesprekskaarten als een prettige, gestructureerde en doelgerichte manier om het gesprek aan te gaan. In het vervolg van het onderzoek zal de methodiek op meer plaatsen in de zorgorganisatie worden ingevoerd. Ook medewerkers van een zorgorganisatie in de Westelijke Mijnstreek gaan de gesprekskaarten testen. Bedoeling is om de methodiek zo verder te verfijnen. Belangrijk is dat het gebruik van de gesprekskaarten haalbaar moet zijn en niet te veel tijd mag kosten. Daarom werden deze in de regio Maastricht/Heuvelland vooral ingezet binnen de reguliere evaluatiemomenten. Het is de bedoeling om het onderzoek in 2021 af te ronden.

Ervaringen van de wijkverpleegkundigen die de methodiek testten:

“Denk dat je aan de hand van de methodiek de naaste prikkelt om gemotiveerde verbeterpunten aan te leveren. Maar ook dat de zorgverlener wordt betrokken, dit is nu vaak een gemis.”