nieuws

Sydney Koolen neemt ons mee naar een geslaagde eerste netwerkbijeenkomst academische werkplaats wijkverpleging

Op 26 september 2025 vond de eerste netwerkbijeenkomst van de Academische Werkplaats Wijkverpleging (AWW) plaats in Maastricht. De AWW startte op 1 januari 2025 en richt zich op kennisontwikkeling en -deling binnen de wijkverpleging.

Sydney Koolen, wijkverpleegkundige van Cicero Zorggroep was aanwezig op dit netwerkevent en deelt graag haar ervaring.

Wie ben jij en wat heeft je aangetrokken om deel te nemen aan de eerste netwerkbijeenkomst AWW?

Ik ben Sydney Koolen en ik werk in februari 2026 drie jaar als wijkverpleegkundige in Heerlen-Landgraaf. Ik ben hier ooit als stagiair begonnen en blijven hangen, omdat het werk me bleef boeien.
“Het is soms lastig om de juiste mensen te vinden in de wijk – huisartsen, ziekenhuizen, andere zorgpartners. “We waren op zoek naar nieuwe contacten,” vertelt ze. We willen de lijnen korter maken, zodat we samen de best mogelijke zorg kunnen bieden.” Toen de uitnodiging voor het event binnenkwam, twijfelde ik geen moment. Samen met een paar collega’s hebben we ons direct ingeschreven. “Het leek ons een mooie kans om te ontdekken wie er allemaal in ons werkveld actief is en wat we voor elkaar kunnen betekenen. Er is echt behoefte aan meer verbinding en samenwerking.”

Welke kennisvraag heeft volgens jou prioriteit en waarom?

Dat is een moeilijkere vraag, alle kennisvragen zijn belangrijk en hangen met elkaar samen. Als ik er dan toch eentje moet kiezen, geef ik prioriteit aan het werk in de wijk aantrekkelijker maken. We moeten inzetten op het werven van enthousiast nieuw personeel, het imago van wijkverpleging en thuiszorg verbeteren en de opleiding aantrekkelijker maken voor studenten. Dat lijkt me een van de grootste uitdagingen. “We moeten laten zien hoe veelzijdig en waardevol dit werk is,” zegt Sydney. “Het gaat allang niet meer alleen om billen wassen, steunkousen aantrekken of medicijnen geven, maar om écht meedenken, signaleren en ondersteunen in complexe situaties.” In sommige wijken spelen bovendien maatschappelijke problemen zoals armoede, verslaving en onveiligheid een grote rol. Dat vraagt om vakmanschap én samenwerking. Sydney pleit voor meer aandacht in opleiding en beleid voor wat zorgpersoneel in de wijk dagelijks tegenkomt, en om kritisch te blijven kijken: wat kan iemand zelf, wat hoort bij ons, en waar ligt de grens? “Alleen zo houden we de zorg menselijk én houdbaar.”

Welke boodschappen of wijsheden neem je mee naar huis?

Wat mij vooral bijblijft, is het thema thuiszorgtechnologie in de algemene zin. Onze collega-organisatie Meander neemt hierin een voorbeeldfunctie op met hun project MobileCare. Ik ben benieuwd hoe dit zich verder gaat ontwikkelen. “Het zet me aan het denken,” vertelt ze. “Hoe gaan we die technologie inzetten? Wat levert het op? En vooral: hoe ga je daarover in gesprek met de cliënt, zeker als er nog wat terughoudendheid is tegenover technologie in de zorg?”

Ik zie kansen voor samenwerkingen en ik ben benieuwd om te leren van elkaar. Binnen Parkstad is al veel contact tussen collega-organisaties. Maar ook met Zuyd Hogeschool en de Vereniging van Verpleeghuis- en Verzorgingshuisartsen Maastricht (VvVm) zouden we graag meer samenwerken. De netwerkbijeenkomst was daar een goede eerste stap in. “Het is waardevol om te weten wie er in de provincie met hetzelfde bezig is. Door te sparren en ervaringen te delen, kunnen we allemaal verder komen.”

Wat is voor jou de meerwaarde van zo een netwerkbijeenkomst? Wat haal jij hieruit voor in je eigen werk?

Zo een netwerkbijeenkomsten zijn in totaliteit erg waardevol. Het is de ideale plek om elkaar (beter) te leren kennen, af te toetsen hoe iedereen in het werkveld staat, om te leren van elkaar en misschien kom je wel met nieuwe tips en ideeën thuis.

Waar zou jij in de volgende bijeenkomsten nog meer over willen horen/op in zetten?

Ik laat me graag verrassen. De zorg staat niet stil, die verandert en evolueert. Er zijn heel veel verschillende interessante vragen en onderwerpen die we kunnen behandelen. Ik ben benieuwd naar wat en hoe we met die bewegingen mee gaan. “Ik baal ervan dat ik de 11^de december op vakantie ben en dus de volgende bijeenkomst zal missen”, zucht Sydney.

Waar moet er volgens jou onderzoek naar gedaan worden in de wijkverpleging?

Ik zie veel potentie in thuiszorgtechnologie. Hierbij wil ik wel benadrukken dat het niet om vervanging van zorg gaat. “Technologie moet ondersteunen, niet overnemen,” zegt Sydney. “Met de juiste hulpmiddelen kun je tijd en menskracht winnen, zonder het persoonlijke contact te verliezen.” Hierbij denk ik bijvoorbeeld aan apparaten die helpen bij bloeddruk- en gewichtsmetingen, medicatieherinneringen of hulpmiddelen voor het aantrekken van steunkousen. Ook toepassingen zoals de Compaan – een tablet waarmee cliënten kunnen beeldbellen en op die manier bijvoorbeeld zelfstandig insuline kunnen inspuiten onder begeleiding, of meldingen krijgen van wanneer ze welke medicatie moeten nemen – kunnen bijdragen aan meer veiligheid en zelfstandigheid thuis. Onderzoek zou vooral moeten laten zien hoe deze technologieën in de praktijk écht werken: wanneer ze waarde toevoegen, hoe ze het gevoel van veiligheid versterken, en hoe ze zorgprofessionals helpen om hun tijd beter te besteden.

Zijn er andere dingen die je nog wil delen? 😉

Opvallend vind ik de regionale verschillen in aanpak. “In Maastricht, Venlo en Parkstad merk je dat cultuur en omgeving echt meespelen. In kleinere dorpen is de sociale samenhang sterker – daar kunnen buurtsteunpunten een belangrijke rol spelen.”

Verder vind ik het heel sterk dat we allemaal onze eigen ideeën hebben en verschillend zijn, maar samen één passie delen: de wijkverpleging.

De AWW, wie zijn we en wat doen we?

De academische Werkplaats Wijkverpleging biedt een samenwerkingsplatform voor kennisinstellingen, zorgorganisaties en praktijkpartners. De AWW richt zich op vierhoofddoelen: (1) Het opbouwen van een kennisinfrastructuur om leren en innoveren te bevorderen, door bijvoorbeeld het organiseren van netwerkbijeenkomsten. (2) Het stimuleren van praktijkgericht onderzoek en de toepassing van onderzoeksresultaten in zowel de praktijk als het onderwijs. (3) Het bieden van carrièreperspectieven voor wijkverpleegkundigen en het aantrekken van meer zorgprofessionals naar de wijkverpleging, door professionals uit te nodigen om deeltijds aan een onderzoeksproject mee te werken in een duobaan constructie. (4) Het creëren van een cultuur die leren en innoveren in de wijkverpleging bevordert.